مکانیزم عمل جنسی مرد

محرک عصبی انجام عمل جنسی مرد
مهم ترین منبع پیام های عصبی حسی برای آغاز عمل جنسی مرد، سر آلت است(glans penis) است. سر آلت دارای نوعی سیستم حسی بسیار حساس (اندامک انتهایی) است که نوع خاصی از حس، موسوم به حس جنسی(sexual sensation) را به سیستم عصبی مرکزی می فرستد. اثر ماساژ مقاربت بر سرآلت باعث تحریک اندامک های انتهایی حسی می شود و پیام های جنسی از طریق عصب پودندال و سپس شبکه ساکرال وارد بخش ساکرال نخاع می شوند و بالاخره در نخاع بالا می رود تا به نواحی نامعلومی از مغز برسد.
ایمپالس هایی هم ممکن است از نواحی اطراف آلت به نخاع بروند که به تحریک جنسی کمک نمایند. مثلا" تحریک اپی تلیوم مقعد، اسکروتوم و ساختمان های پرینه عموما" می تواند باعث ارسال پیامهایی به نخاع شود که بر حس جنسی می افزایند. حس جنسی حتی می تواند از ساختمان های داخلی مانند نواحی اورترا، مثانه، پروستات، کیسه های منی، بیضه ها و مجرای دفران منشأ بگیرد. در واقع یکی از دلایل "رانش جنسی" (Sexual drive)، پرشدن اندامهای جنسی از ترشحات است. عفونت و التهاب خفیف این اندامها گاهی باعث رانش تقریبا" مداوم جنسی می شود و بعضی داروهای "آفرودیزیاک" (aphrodisiac) مثل کانتاریدین ها، میل جنسی را از طریق آزردن مخاط مثانه و پیشابراه و ایجاد التهاب و احتقان عروقی، افزایش می دهند.
عنصر روانی در تحریک جنسی مرد
تحریکات مناسب روانی می توانند توان شخص را برای عمل جنسی تا حدود زیادی تقویت کنند. پرداختن به افکار جنسی یا حتی خواب دیدن اینکه فرد در حال انجام عمل جنسی است به تنهایی می تواند باعث وقوع عمل جنسی مرد شود و به انزال ختم گردد. در واقع بسیاری از مردان در برخی از مراحل حیات جنسی خود به ویژه طی دوران نوجوانی دچار تخلیه های شبانه (nocturnal emission) هنگام رویا می شوند.
سازماندهی عمل جنسی مرد در نخاع
اگرچه معمولا" عوامل روانی، بخش مهمی از عمل جنسی را تشکیل می دهند و می توانند آن را شروع یا مهار کنند، ولی احتمالا" عملکرد مغز برای انجام آن لازم نیست، زیرا پس از قطع نخاع در بالای ناحیه کمری در برخی حیوانات و گاه در انسان، تحریک مناسب جنسی می تواند سبب انزال شود. بنابراین عمل جنسی مرد ناشی از مکانیسم های رفلکسی غریزی است که در نخاع ساکرال و کمری سازمان می یابند و آنها را می توان با تحریک روانی از سوی مغز یا تحریک واقعی جنسی شروع کرد، ولی معمولا" این دو با هم همراه هستند.
مراحل عمل جنسی مرد
نعوظ آلت- نقش اعصاب پاراسمپاتیک
نعوظ( erection) آلت، اولین اثر تحریک جنسی مرد است و شدت نعوظ با میزان تحریک، چه فیزیکی و چه روانی ارتباط دارد. نعوظ توسط پیام های پاراسمپاتیک که از بخش ساکرال نخاع از طریق اعصاب لگنی به آلت می رسند، صورت می گیرد. معتقدند این فیبرهای عصبی پاراسمپاتیک، برخلاف بیشتر فیبرهای

پاراسمپاتیک دیگر علاوه بر استیل کولین، اکسید نیتریک و یا پپتید روده ای مؤثر بر عروق (VIP) ترشح می کنند. اکسید نیتریک، شرایین آلت و نیز شبکه ترابکولر فیبرهای عضله صاف را دربافت نعوظی اجسام غاری (corpora cavernosa) و جسم اسفنجی corpus spongiosum)) در تنه آلت منبسط می کند.
این بافت نعوظی, متشکل از سینوزوئیدهای بزرگ غاری ( کاورنو) است؛ که به طور عادی از خون هستند, ولی در صورتی که خون شریانی به سرعت و تحت فشار به درون آنها جریان یابد و همزمان جریان خون وریدی نسبتا" مسدود گردد، به شدت متسع می شوند.
همچنین پیرامون اجسام نعوظی به ویژه دو جسم غاری را یک پوشش محکم فیبری فراگرفته است؛ لذا فشار زیاد درون سینوزوئیدها باعث چنان اتساعی در آلت می شود که آن را سخت و طویل می سازد. این پدیده را نعوظ (erection) می گویند.
روان سازی، یک عملکرد پاراسمپاتیک
در زمان تحریک جنسی، پیامهای پاراسمپاتیکی علاوه بر پیشبرد نعوظ، باعث می شوند غدد اورترال و غدد بولبواورترال شروع به ترشح موکوس کنند. این موکوس در جریان مقاربت در اورترا جریان می یابد تا مسیر آلت را لغزنده سازد. اما بخش اعظم روان سازی (Lubrication) زمان مقاربت به وسیله اندامهای جنسی زن تأمین می شود، نه مرد.عمل جنسی مرد در غیاب روان سازی خوب به ندرت موفق است، زیرا مقاربت بدون روانسازی باعث احساسهای آزارنده و دردناک می شود که به جای برانگیختن حس جنسی، آن را مهار می کند.
تخلیه و انزال – عمل اعصاب سمپاتیک
تخلیه و انزال خاتمه عمل جنسی مرد هستند. زمانی که تحریک جنسی به نهایت برسد، مراکز رفلکسی نخاع شروع به ارسال پیامهای سمپاتیک از سطح T12 تا L2 می کنند که از طریق شبکه های هایپوگاستریک و لگنی اعصاب سمپاتیک به اندامهای جنسی می روند و تخلیه را که پیش درآمد انزال است آغاز می کنند.
شروع تخلیه با انقباض مجرای دفران و آمپول است که باعث می شود اسپرم ها به داخل اورترای داخلی رانده شوند. سپس انقباضات بافت عضلانی غده پروستات و در ادامه آن انقباضات کیسه های منی باعث بیرون ریختن مایع پروستاتی و مایع کیسه های منی و جلو راندن اسپرم می گردد.همه این مایعات در اوترای داخلی با موکوس ترشح شده از غدد بولبواورترال ترکیب می شوند تا منی را بسازند. به روندی که تا این لحظه اتفاق می افتد تخلیه (Emission) می گویند.

پرشدن اورترای داخلی از منی، پیام های عصبی را برمی انگیزد که از طریق اعصاب پودندال به نواحی ساکرال نخاع می روند و در نتیجه، احساس پرشدگی ناگهانی در دستگاههای تناسلی داخلی به فرد دست می دهد. همچنین، این پیام های حسی، در ادامه انقباضات ریتمیک اندامهای تناسلی داخلی را تحریک کرده و باعث انقباض عضلات ایسکیوکاورنوس و بولبوکاورنوس می شوند که قاعده بافتهای نعوظی آلت را می فشارند. مجموعه این اثرات باعث افزایش موجی شکل و ریتمیک فشار در بافت های نعوظی آلت، مجاری تناسلی و اورترا شده و منی از اورترا به بیرون (( انزال)) می یابد. این روند نهایی را (( انزال)) Ejaculation) ) می گویند. همزمان انقباضات ریتمیک عضلات لگن و حتی برخی از عضلات تنه باعث حرکات ارضاکننده لگن و آلات می شود که این نیز به پیش راندن منی در عمیق ترین تورفتگی های واژن و شاید حتی کمی به درون گردن رحم کمک میکند.
به کل دوره تخلیه و انزال، ارگاسم مرد می گویند. در پایان ارگاسم، برانگیختگی جنسی مرد ظرف 1 تا 2 دقیقه تقریبا" به کلی از بین می رود و نعوظ متوقف می شود؛ این روند را فرونشست (Resolution) می گویند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد